- Piše: Dejan Mirović
Prema javno dostupnim podacima sa sajta www.covidvisualizer, procentualno najviše zaraženih u odnosu na broj stanovnika u regionu ima Srbija. Ona ima preko 6.300 zaraženih na oko 7 miliona stanovnika, Rumunija oko 8.700 na 19,4 miliona stanovnika, Grčka oko 2.200 na 10,7 miliona stanovnika, Mađarska oko 2.000 zaraženih na 9,7 miliona stanovnika, Bugarska oko 900 na 7 miliona stanovnika, Hrvatska oko 1.800 na 4,2 miliona stanovnika, Bosna i Hercegovina oko 1.300 na oko 3,3 miliona, Albanija oko 600 na 2,8 miliona stanovnika, Sjeverna Makedonija 1.200 na 2 miliona stanovnika, Slovenija oko 1.300 na 2 miliona. Ove frapantne činjenice ne mogu sakriti propagandni trikovi Vučićevog glavnog epidemiologa dr Predraga Kona (koji se tokom pravoslavnog Vaskrsa intenzivno bavio medijskim obračunom sa SPC), prema kojima navodno nisu svuda isti testovi. Teško je povjerovati da Albanija, Bosna i Hecegovina, Sjeverna Makedonija, Bugarska ili Rumunija imaju bolje doktore ili zdravstvenu opremu od Srbije. Zato se može zaključiti da su Vučićeva neorganizovanost, kadrovska politika i urušavanje institucija koje traje od 2013. u potpunosti devastirali zdravstvenu zaštitu.

Vlast u Srbiji očigledno pokušava da skrene pažnju sa ovih činjenica. Ona upoređuje neuporedivo – katastrofalno stanje u Italiji sa 60 miliona stanovnika i Španiji sa 40 miliona sa Srbijom. Pošto se Srbija nalazi na Balkanu, a ne na Apeninskom ili Pirinejskom poluostrvu takvo poređenje je deplasirano.

Uprkos ovom lošem stanju, najgorem u regionu, vlast u Beogradu umjesto da se bavi gorućim problemom, nastavlja da pregovora sa Trampovom administracijom o neustavnoj predaji preko 90 odsto Kosova i Metohije, uključujući i 100.000 ljudi i 1.600 sakralnih objekata kao i dijela centralne Srbije (oko Preševa) secesionistima u Prištini.

Vučić je, po svemu sudeći, početkom marta u Vašingtonu sa Trampovom administracijom, odnosno izaslanikom za „dijalog Kosovo – Srbija” Grenelom, usaglasio dogovor o podjeli. Da je dogovor postignut u martu-aprilu tvrdili su i dobro obaviješteni i uticajni mediji kao što su „New York Times”, „Sky news”, „Foreign policy”, „New Republic”.

Prema akademiku Bartošu, smisao ugovora se vidi iz njegove primjene. Da je do primjene došlo govore i sledeće činjenice.

SAD su počele da primjenjuju dogovor tako što su 25. marta organizovale smjenu takozvanog premijera Kosova Kurtija, njemačkog favorita koji se javno protivio podjeli. Grenel je 19. aprila najavio, poslije razgovora s Beogradom i Prištinom, da će u roku od oko 7 dana biti ukinute takse prema Srbiji i to bez reciprociteta i da će nakon toga navodno početi „ozbiljni pregovori”. Dan poslije toga je Haradinaj, koji je inače uveo takse, podržao Grenela i napao izaslanika EU Lajčaka da pokušava da odloži američki sporazum.

S druge strane, Beograd po svemu sudeći primjenjuje dogovor tako što se distancira od Moskve, Vučićevim ignorisanjem ruske humanitarne pomoći povodom korone, a zatim i prikazivanjem 15. aprila na državnom RTS-u skandaloznog propagandnog filma „Putinovi svjedoci“ u kojem se ruski predsjednik prikazuje kao ubica.

Nakon početka primjene dogovora i smjene Kurtija, Vučić nije demantovao postojanje dogovora. S druge strane, veliki srpski režiser Kusturica je javno 18. aprila pozvao svog prijatelja ruskog predsjednika da u SB UN ne podrži dogovor o podjeli Kosova čak iako ga Beograd prihvati.

U tom kontekstu se može tvrditi da će nakon ukidanja vanrednog stanja u Srbiji biti održani izbori u kratkom roku. Poslije toga će uslijediti potpisivanje i formalnog dogovora o podjeli u Bijeloj kući u kontekstu američke predizborne trke.

Ukoliko se tada mitropolit Amfilohije, kao jedini pravi egzarh Pećkog trona, pobuni i pozove na litiju za Kosovo u Beogradu, lako se može desiti da Vučić pozove u pomoć svog saveznika Đukanovića. Generalna proba takvog postupanja je već održana 12. aprila kada je Đukanovićeva policija, bez ikakvog pravnog osnova, privela 82-godišnjeg mitropolita Amfilohija. Vlasti u Beogradu su tada sramno ćutale.

---